Ergernisjes

Ik woon in een vrij smalle straat in het oude dorp Voorburg. Iemand was ooit heel ambitieus en heeft het een Laan genoemd maar nee, het is een straat. De meeste mensen hebben twee auto's dus parkeren is een lastige zaak. Ik woon in een hoekhuis met een oprit naar een garage. Als je gebruik zou maken van die garage moet je via de achterklep je auto uitklimmen want de deuren kunnen niet meer open als je auto er eenmaal instaat.
Dus iedereen gebruikt die garage als extra berging of extra kamer..
Mijn auto staat dus op de oprit en ik hoef nooit naar een parkeerplaats te zoeken. Dat zou fijn zijn ware het niet dat hier om de hoek een school is. De ouders die hun kinderen komen brengen doen dat per auto en die auto's worden dan overal maar geparkeerd. Parkeren is een net woord, ze ontdoen zich van hun auto en waar hij staat , daar staat hij. Of dat voor mijn oprit is interesseert ze geen bal. En af en toe slaat de paniek toe als ik naar het station wil om daar de trein te nemen en ik moet wachten tot de eigenaar van de auto zo goed is om te vertrekken.
Maar nu gaat het nog veel erger worden. bij mij aan de overkant zit de hoofdingang van een bedrijfje en dat pand is nu aangekocht door de bloedbank. Dat houdt in dat daar de hele dag door mensen komen die bloed geven en daar ongeveer een half uur blijven. Maar die moeten natuurlijk ook ergens parkeren..... En voor mijn oprit is het gemakkelijkst want dat is recht voor de ingang van de bloedbank.
Er zijn al brieven naar de gemeente gegaan maar die houdt haar poot stijf. De gemeente heeft de belangen tegen elkaar afgewogen en zij denkt dat het met de parkeeroverlast wel mee zal vallen. De tijd zal het leren. Of niet want ik heb hier toch mijn langste tijd wel gehad.